Z
zakrzew.eu
Guest
spam wiadomoĹÄ testowa wigilia w zakrzewie zakrzew.eu
wigilia w zakrzewie
http://zakrzew.eu/wigilia
WieĹ Zakrzew znajduje siÄ w powiecie radomskim, w wojewĂłdztwie mazowieckim. Pierwsze wzmianki o miejscowoĹci pochodzÄ z 1300 roku, wĂłwczas osada otrzymaĹa prawa magdeburskie. MiejscowoĹÄ jest bardzo korzystnie usytuowana na szlaku Radom - TomaszĂłw Mazowiecki - ĹĂłdĹş.
Z przeprowadzonych niedawno badaĹ archeologicznych wynika, Ĺźe istniaĹo tu osadnictwo w czasach rzymskich. JuĹź w 1330 roku Zakrzew wymieniany byĹ identycznÄ jak dzisiejsza nazwÄ . ByĹa to nazwa topograficzna, oznaczajÄ ca wieĹ poĹoĹźonÄ âza krzewamiâ, krzaczkami, zaroĹlami. Nazwa topograficzna bardzo popularna, wywodzÄ ca siÄ z okreĹlenia - za krzem (staropolskie kierz, krzu = krzak). JuĹź na poczÄ tku XV wieku wieĹ byĹa w posiadaniu rodziny Zakrzewskich herbu Lewart. Dawne akty koĹcielne wspominajÄ , Ĺźe wĹaĹcicielem wsi byĹ w 1417 r. Andrzej, zaĹ w 1440 r. Gustachy DersĹaw
i Andrzej, bracia herbu Lewart. Z biegiem czasu wieĹ przeszĹa w posiadanie Tynieckich, a później Podlodowskich. W koĹcu XVI w. Podlodowscy, po przyjÄciu kalwinizmu, pozamieniali koĹcioĹy na zabory. W Zakrzewie Jan Podlodowski na plebanii osadziĹ swego Ĺowczego z paszarniÄ i sieciami, zaĹ pole plebani zagarnÄ Ĺ.
W Zakrzewie znajduje siÄ koĹcióŠpod wezwaniem Ĺw. Jana Chrzciciela. Pierwotnie byĹ on drewniany (z drewna modrzewiowego), fundowany w 1417 roku. przez Andrzeja z Zakrzewa herbu Lewart. OkoĹo poĹowy wieku XVI, za czasĂłw Jana Podlodowskiego z Przytyka, znajdowaĹ siÄ w rÄkach kalwiĹskich.
BudowÄ nastÄpnego koĹcioĹa rozpoczÄ Ĺ 25 kwietnia 1770 roku Wojski radomski, dziedzic Zakrzewa Stefan Korwin Kochanowski wraz z maĹĹźonkÄ LudwikÄ z Kraszewskich. BudowÄ koĹcioĹa zakoĹczono w 1776 roku. PoĹwiÄciĹ go Andrzej ZiĂłĹkowski, kanonik kijowski, dziekan radomski. Odnowiony zostaĹ w 1879 roku i na poczÄ tku XX wieku.
Zbudowana w stylu barokowym ĹwiÄ tynia ma dĹugoĹÄ 34 Ĺokci (ok. 19,5 metra), szerokoĹÄ 18 Ĺokci (ok. 10 metrĂłw), a wysokoĹÄ 20 Ĺokci (ok. 11,5 metra). Posiada jednÄ nawÄ z nie wyodrÄbnionym zewnÄtrznym prezbiterium, zamkniÄtym nieco wÄĹźszÄ , pĂłĹkolistÄ absydÄ , za ktĂłrÄ od strony pĂłĹnocnej, poza wielkim oĹtarzem, znajduje siÄ prostokÄ tna zakrystia.
W 1776 roku w koĹciele postawione zostaĹy trzy oĹtarze, ktĂłre stojÄ do dziĹ. W gĹĂłwnym sÄ obrazy Przemienienia PaĹskiego oraz Chrztu Pana Jezusa. U gĂłry figura â Matka Boska oraz rzeĹşby barokowe Ĺw. Piotra i PawĹa.
W koĹciele znajdujÄ siÄ zabytkowe organy zakupione przez ksiÄdza Ĺukasza Falkiewicza, ktĂłry przez 26 lat, do roku 1791, byĹ proboszczem parafii w Zakrzewie. ZostaĹy zbudowane w 1787 roku, datÄ te okreĹlono na podstawie inskrypcji na piszczaĹce, jest to pozytyw nieznanego budowniczego. Instrument usytuowano na murowanym balkonie, tzw. chĂłrze. Jest to najstarszy instrument organowy w byĹym wojewĂłdztwie radomskim.
--
zakrzew.eu <pawelm76@onet.pl>
wigilia w zakrzewie
http://zakrzew.eu/wigilia
WieĹ Zakrzew znajduje siÄ w powiecie radomskim, w wojewĂłdztwie mazowieckim. Pierwsze wzmianki o miejscowoĹci pochodzÄ z 1300 roku, wĂłwczas osada otrzymaĹa prawa magdeburskie. MiejscowoĹÄ jest bardzo korzystnie usytuowana na szlaku Radom - TomaszĂłw Mazowiecki - ĹĂłdĹş.
Z przeprowadzonych niedawno badaĹ archeologicznych wynika, Ĺźe istniaĹo tu osadnictwo w czasach rzymskich. JuĹź w 1330 roku Zakrzew wymieniany byĹ identycznÄ jak dzisiejsza nazwÄ . ByĹa to nazwa topograficzna, oznaczajÄ ca wieĹ poĹoĹźonÄ âza krzewamiâ, krzaczkami, zaroĹlami. Nazwa topograficzna bardzo popularna, wywodzÄ ca siÄ z okreĹlenia - za krzem (staropolskie kierz, krzu = krzak). JuĹź na poczÄ tku XV wieku wieĹ byĹa w posiadaniu rodziny Zakrzewskich herbu Lewart. Dawne akty koĹcielne wspominajÄ , Ĺźe wĹaĹcicielem wsi byĹ w 1417 r. Andrzej, zaĹ w 1440 r. Gustachy DersĹaw
i Andrzej, bracia herbu Lewart. Z biegiem czasu wieĹ przeszĹa w posiadanie Tynieckich, a później Podlodowskich. W koĹcu XVI w. Podlodowscy, po przyjÄciu kalwinizmu, pozamieniali koĹcioĹy na zabory. W Zakrzewie Jan Podlodowski na plebanii osadziĹ swego Ĺowczego z paszarniÄ i sieciami, zaĹ pole plebani zagarnÄ Ĺ.
W Zakrzewie znajduje siÄ koĹcióŠpod wezwaniem Ĺw. Jana Chrzciciela. Pierwotnie byĹ on drewniany (z drewna modrzewiowego), fundowany w 1417 roku. przez Andrzeja z Zakrzewa herbu Lewart. OkoĹo poĹowy wieku XVI, za czasĂłw Jana Podlodowskiego z Przytyka, znajdowaĹ siÄ w rÄkach kalwiĹskich.
BudowÄ nastÄpnego koĹcioĹa rozpoczÄ Ĺ 25 kwietnia 1770 roku Wojski radomski, dziedzic Zakrzewa Stefan Korwin Kochanowski wraz z maĹĹźonkÄ LudwikÄ z Kraszewskich. BudowÄ koĹcioĹa zakoĹczono w 1776 roku. PoĹwiÄciĹ go Andrzej ZiĂłĹkowski, kanonik kijowski, dziekan radomski. Odnowiony zostaĹ w 1879 roku i na poczÄ tku XX wieku.
Zbudowana w stylu barokowym ĹwiÄ tynia ma dĹugoĹÄ 34 Ĺokci (ok. 19,5 metra), szerokoĹÄ 18 Ĺokci (ok. 10 metrĂłw), a wysokoĹÄ 20 Ĺokci (ok. 11,5 metra). Posiada jednÄ nawÄ z nie wyodrÄbnionym zewnÄtrznym prezbiterium, zamkniÄtym nieco wÄĹźszÄ , pĂłĹkolistÄ absydÄ , za ktĂłrÄ od strony pĂłĹnocnej, poza wielkim oĹtarzem, znajduje siÄ prostokÄ tna zakrystia.
W 1776 roku w koĹciele postawione zostaĹy trzy oĹtarze, ktĂłre stojÄ do dziĹ. W gĹĂłwnym sÄ obrazy Przemienienia PaĹskiego oraz Chrztu Pana Jezusa. U gĂłry figura â Matka Boska oraz rzeĹşby barokowe Ĺw. Piotra i PawĹa.
W koĹciele znajdujÄ siÄ zabytkowe organy zakupione przez ksiÄdza Ĺukasza Falkiewicza, ktĂłry przez 26 lat, do roku 1791, byĹ proboszczem parafii w Zakrzewie. ZostaĹy zbudowane w 1787 roku, datÄ te okreĹlono na podstawie inskrypcji na piszczaĹce, jest to pozytyw nieznanego budowniczego. Instrument usytuowano na murowanym balkonie, tzw. chĂłrze. Jest to najstarszy instrument organowy w byĹym wojewĂłdztwie radomskim.
--
zakrzew.eu <pawelm76@onet.pl>